Skip to main content

ഒരു കവിത എഴുതിടട്ടെ


ഞാനിന്ന് ഒരു കവിത എഴുതിടട്ടെ ഞാനിന്ന് എൻ കവിത എഴുതിടട്ടെ പൊടി പിടിച്ചു കിടക്കുന്ന എൻ പഴയ ഓർമ തൻ ചരിത്രം മറക്കുവാൻ കഴിയാത്ത മായകാഴ്ച- തൻ ചരിത്രം നീ എന്നിലുള്ളപ്പോഴുള്ള ആ നല്ല കാലത്തിൻ ചരിത്രം…

നിന്നെ കുറിച്ചുള്ള ഓർമ്മകൾ മാത്രം എന്നുള്ളിൽ കവിതയായി ഒഴുകിടുമ്പോൾ ആ കവിത എന്തേ എഴുതുന്നില്ല ആ കവിത എന്തേ എഴുതുവാൻ കഴിയുന്നില്ല

ഒരു തുണ്ടു കടലാസു കഷ്ണത്തിൽ എഴുതുവാൻ കഴിയുമോ നിന്നോർമകൾ കാലത്തിൻ കടലാസു കഷ്ണത്തിൽ എഴുതുവാൻ കഴിയുമോ നിൻ ഓർമ്മകൾ

കഴിയില്ല കഴിയില്ല കഴിയുമായിരുന്നെങ്കിൽ കാലം മാറ്റുമോ പ്രിയതേ എന്നെ ഒരു കവിയായ്

പ്രകൃതിയും കാലവും ഈ ഏഴുലോകവും വർണ്ണിക്കുന്നു ഞാൻ എൻ തൂലികയിൽ എങ്കിലും എങ്കിലും കഴിയുന്നില്ല സഖി നിന്നെക്കുറിച്ചൊന്നു വർണിക്കുവാൻ

നിന്നെക്കുറിച്ചൊന്നു ചിന്തിക്കുമ്പോഴോ വരളുന്നു എൻ ഓർമ്മയും നാവും പിന്നെ എൻ തൂലികയും ആശയം നശിച്ച ഈ ഞാനൊരു കവിയോ നിന്നെ എഴുതാത്ത ഞാനൊരു കവിയോ

ഞാനൊരു കവിയല്ല കവിതയല്ല കാവ്യത്തം നശിച്ച വെറും ഒരു കാഴ്ച വസ്തു…

Comments

Popular posts from this blog

വിദ്യ__അഭ്യാസം........

കാട്ടിൽ ഒരുപാട് മൃഗങ്ങൾ ഉണ്ട് സിംഹവും, കടുവയും, കുരങ്ങനും തുടങ്ങി എല്ലാ മൃഗങ്ങളും. ഒരു ദിവസം സിംഹരാജാവ് തീരുമാനിച്ചു കാട്ടിലെ എല്ലാ മൃഗങ്ങൾക്കും വിദ്യാഭാസം നൽകാൻ. രാജാവ് എല്ലാമൃഗങ്ങൾക്കും പഠിക്കാനുള്ള syllabus തയ്യാറാക്കി പത്താം തരത്തിലുള്ള വിഷയങ്ങൾ ഇതൊക്കെയാണ് 1.മരംകയറ്റം 2.മരത്തിലെ പൂവ് പറിക്കുക 3.മരകൊമ്പ്ഒടിക്കുക എല്ലാ മൃഗങ്ങളും ഇതൊക്കെ പഠിക്കണം എങ്കിലേ പത്താം തരം ജയ്ക്കുകയുള്ളൂ... അങ്ങനെ എല്ലാരും പഠിക്കുവാൻ തുടങ്ങി exam ഒക്കെ കഴിഞ്ഞു result വന്നു......  കുരങ്ങൻ ഒഴികെ എല്ലാവരും തോറ്റു." ഈ കഥ കേട്ടിട്ട് എന്തെങ്കിലും സാമ്യം തോന്നുന്നുണ്ടോ..... കാലാകാലം ആയി നമ്മൾ കാണാതെ പിന്തുടരുന്ന വിദ്യാഭ്യാസ രീതി ആണിത്.കുട്ടികളുടെ താൽപര്യം പോലും ഇല്ലാതെ എന്തിനോ വേണ്ടി എന്തോ പഠിക്കുന്ന രീതി. ഓരോ കുട്ടികൾക്കും ഉള്ള talent കണ്ടുപിടിക്കുന്നത് ആകണം വിദ്യാഭാസം അത് വളർത്തി അതിൽ വളരാൻ ആകണം പഠിപ്പിച്ചുകൊടുക്കേണ്ടത്. പാടാൻ കഴിവുള്ളവനെ പാടാൻ ആണ് പഠിപ്പിക്കേണ്ടത് അല്ലാതെ അവനു integration പഠിപ്പിച്ചു കൊടുത്തിട്ട് എന്താ കാര്യം? Social responsibility, behaviour,ethics ഇതൊക്കെ അല്ലെ യഥാർത്ഥത്തിൽ ചെ

വർഷംകഴിഞ്ഞുപോയ 'quarantine' അനുഭവം.......

   മീനവെയിൽ   അയതുകൊണ്ടാവാം നല്ല വെളിച്ചം. ജനൽപഴുതിലൂടെ എന്റെ കണ്ണുകളിൽ വെളിച്ചം എത്തുമ്പോൾ തീരാത്ത ഉറക്കവുമായി ഞാൻ നോക്കുകയാണ് "ഹോ നേരം പുലർന്നോ...." എന്നത്തേയും പോലെ 'quarantine' ആണല്ലോ എന്ന ഭാവവും. പതിവിൽ നിന്ന് വ്യത്യസ്തമായി ഭൂമി വന്ദനവും കഴിഞ്ഞ് ജനൽ തുറക്കുന്നു.. "മഞ്ഞ തെച്ചി പൂങ്കുല പോലെ മഞ്ജിമ വിരിയും പുലർകാലെ..." മനസ്വിനി യിൽ ചങ്ങമ്പുഴയുടെ വർണ്ണന ഓർത്തുപോയി പൂത്തുലഞ്ഞ കണികൊന്നക്കിടയിലൂടെ ഒളിച്ചുകളിക്കുന്ന പ്രഭാത സൂര്യൻ. പച്ചപ്പും ,പ്രകൃതിരമണീയതയും,തിരക്കുപിടിച്ച ജീവിതയാത്രക്കിടയിൽ ആദ്യമായി കണ്ട പുറംകാഴ്ച.. പിന്നെ ഇതുവരെശ്രദ്ധിക്കാത്ത റേഡിയോയിൽ നിന്നും ഓടക്കുഴൽ നാദവും, എന്തോ നല്ല മനസ്സുഖം. രാവിലെ കിട്ടിയ ഉന്മേഷം എന്നെ വേറെവിടെയോ കൊണ്ടെത്തിച്ചു. കുളി കഴിഞ്ഞ് വീണ്ടും മുറിയിൽ എന്തുമ്പോൾ സ്ഥിരം കാഴ്ച പഠിച്ചിട്ടും പഠിക്കാത്ത"programming" ഉം ,വരച്ചിട്ടുംശെരിയാകാത്ത ചിത്രവും,എന്നെ നോക്കി പുഞ്ചിരിക്കുന്ന മൊബൈൽ ഉം,പിന്നെ വാഴിച്ചുതീരാറായ കുറെ പുസ്തകങ്ങളും. വ്യത്യസ്തമായി എന്തെലും ചെയ്യണമെന്ന ചിന്ത "കവിത" യിൽ ഉടക്കി.കഴിഞ്ഞകാലവും പ്